Chyba największym lękiem jaki towarzyszy rodzicom jest poczucie osamotnienia w przeżywaniu wyzwań, jakie stawia wychowywanie własnych dzieci. Przynajmniej było tak u mnie 🙂 Aga i Ania i ich szkoła dały mi tą niepowtarzalną możliwość dzielenia się swoimi obawami razem z innymi rodzicami. I choćby za to jestem im wdzięczny. Dziewczyny pomogły mi zrozumieć swoje emocje i zmierzyć się z własnymi wyobrażeniami o wychowaniu, a to, jestem przekonany, zmieniło na lepsze relacje z moimi synami. Ania i Aga nauczyły mnie, faceta, korzystać z narzędzi 🙂 jak choćby: zebrania rodzinne, współdecydowanie, wspólne zasady i kiedy powiedzieć stop, a kiedy dać się wypłakać i wykrzyczeć. A najlepsze jest to, że chyba dzięki lepszym rozmowom z dziećmi nauczyłem się (trochę lepiej) rozmawiać z żoną.